MESNEVİ TERAPİ

Nevzat Tarhan'ın nasıl bu kadar çok kitap yazdığını hep merak ederdim.Ön yargılı olmak istemem ama bu kitabı okuyunca anladım.(!) Mesnevi gibi güzel ve gündemde bir konuyu insan ancak bu kadar heba edebilir. İfadeler, başlıklar klişe, yeni bir söylem yok. Ayrıca yazarın bir metot sorunu var gibi görünüyor. Bu konuyu hangi açıdan ele almış pek anlaşılmıyor. Bir din kitabı mı? Yahut tasavvuf ? Yok, insanların ruh durumunu etkileyecek, onlara değişim getirecek bir kitapsa metot nerede? O zaman bilimsel de diyemeyiz. Kişisel gelişim sınıfına da sokmak zor gibi kanımca. Ön hazırlığı tam yapılmamış, henüz olgunlaşmadan ortaya konan bir çalışma bence. Diğer taraftan, yazarın bilimsel bir kimliği var. Esere baktığımızda ise bu kimliğinden sıyrılıp, kendi öznel yargılarını konuya dahil ettiğini görüyoruz..Bu da eleştirilebilir bir durum. Çünkü yazdığı kitabın türü tam olarak belli değil. Dediğim gibi belki kitabın niteliğini belirleseydi ortaya daha güzel bir eser çıkabilirdi. Örneğin Elif Şafak'ta "AŞK" kitabında aynı konuyu işliyor. Ancak ortaya koyduğu eser bir roman, sanat metni ve bu çerçeve içinde duygu ve düşüncelerini çok iyi ifade ediyor.Bu ifade ediş şekli ve izlediği yol seçtiği metin türüyle ters düşmüyor.